Sinds 1992 bestaat er in de wetenschap de mogelijkheid om een Functional Magnetic Resconance Imaging scan, beter bekend als de FMRI-scan, uit te voeren. Een FMRI-scan is een scan van de hersenen, waar een 3D-beeld mee gecreëerd kan worden.
Tijdens een FMRI-scan wordt een patiënt in een groot apparaat geplaatst, waarna wordt gevraagd om bepaalde taken uit te voeren. Dit kunnen verschillende soorten taken zijn, denk bijvoorbeeld aan een taak die met taal te maken heeft. Door het uitvoeren van specifieke taken, worden bepaalde hersengebieden actief. Wanneer deze hersenengebieden actief zijn, stroomt er zuurstofrijkbloed door, wat weer waarneembaar is op de FMRI-scan.
Amerikaanse neurowetenschappers hebben langere tijd onderzoek gedaan naar de hersenen van ADHD-, depressie- en schizofreniepatiënten. In deze onderzoeken werd grootschalig gebruik gemaakt van uitkomsten van de FMRI-scan. Om meer te weten te komen over de psychiatrische aandoeningen, probeerden neurowetenschappers om zogenoemde biomarkers in de hersenen te vinden. Dit zijn een soort biologische kenmerken waarmee men wil proberen te voorspellen of iemand bijvoorbeeld gevoelig is voor schizofrenie, of dit in de toekomst mogelijk ontwikkelt.
Voor het bovengenoemde onderzoek werden de uitkomsten van FMRI-scans gebruikt, waarbij patiënten een taak maakte. Na vier maanden werd de patiënt opnieuw uitgenodigd voor een scan, terwijl diezelfde taak gemaakt werd. Wanneer deze twee FMRI-scans met elkaar werden vergeleken, bleek dat de hersenen van patiënten in de loop der tijd een andere reactie gaven op de taak. Volgens de neurowetenschapper Ahmad Hariri is ‘het verband tussen de eerste scan en de tweede scan heel zwak’. Waaruit we de conclusie kunnen trekken dat onze hersenen erg onvoorspelbaar zijn.
Bron: Hersenstichting & Volkskrant